یکی از مشکلات و معضلات کنونی شهر همدان بحث ترافیک و نبود مدیریت مناسب و کارشناسی در این زمینه است.
ترافیک، نبود پارکینگ و تردد خودروهای شخصی و عمومی از کوچه‌ها از مشکلات اساسی امروز همدان است که به جای درمان موقت نیاز به راهکار اساسی دارد.
به گزارش فارس، یکی از مشکلات و معضلات کنونی شهر همدان بحث ترافیک و نبود مدیریت مناسب و کارشناسی در این زمینه است.
شهر همدان با ساختار معماری خاصی که دارد به صورت دایرهای توسعه پیدا کرده و به دلیل قرار گرفتن همه امکانات خدماتی، رفاهی و اداری در مرکز شهر، این قسمت دارای ترافیک سنگینی است و چون خیابان‌های منتهی به میدان امام(ره) به عنوان میدان مرکزی شهر در طرح ترافیک قرار دارد و ورود خودروهای شخصی به این خیابانها ممنوع است در این قسمت از شهر کوچه‌ها تغییر کاربری داده و به اتوبان تبدیل شدهاند.
در شهر همدان نبود پارکینگ و فضای لازم برای پارک خودرو و قرار گرفتن اداراتی چون شهرداری، فرمانداری، دادگستری، امور اقتصادی و دارایی، مخابرات و بانک‌ها و مراکز خرید و مراکز درمانی در نقطه مرکزی شهر امروز به معضلی حل نشدنی تبدیل شده که تنها راهکار حل این مشکل انتقال ادارات از رینگ مرکزی شهر به بیرون نقاط پرتردد و پرترافیک است.
هر چند در این‌باره بحث راهاندازی سایت اداری در همدان مطرح شده است اما تا این مهم به نتیجه برسد باید تدبیر و راهکار حتی موقتی برای رفع این مشکل لحاظ شود.
اکنون شهرداری به عنوان یک سازمان پرمخاطب که روزانه ارباب رجوع بسیاری دارد فاقد پارکینگ است و این وضعیت موجب بروز مشکلاتی برای شهروندان ساکن در اطراف شهرداری شده و به نوعی حقوق شهروندی آنان نادیده گرفته میشود.
در بحث ترافیک و مشکلات حاصل از آن وجود برخی چراغ قرمزها نیز باید مورد توجه قرار گیرد که در ساعات بسیاری از شبانهروز بدون مدیریت و برنامه رها شدهاند و تنها باعث سردرگمی و پیچیده شدن کلاف ترافیک می‌شوند که چراغ قرمز در سه راهی پردیس از آن جمله است.
مجموعه مدیریت شهری اکنون باید به جای هزینههای فراوان و احداث پل و کوچک کردن میدانها و دیگر امور در بحث نهادینه کردن این فرهنگ گامهایی اساسی بردارد که بسیاری از امکانات رفاهی، خدماتی و درمانی به رینگ سوم و چهارم شهر منتقل شود.
در حال حاضر شهروندان ساکن در نقاط مختلفی همچون اعتمادیه، پردیس، جاده فقیره، شهرک بهشتی و دیگر مناطق برای برطرف کردن یک نیاز ساده همچون خرید یک استامینوفن باید تا مرکز شهر بیایند که این امر به جز هدررفت سوخت و انرژی و آلودگی هوا و ایجاد ترافیک هیچ دستاورد دیگری ندارد.
برای رفع مشکلات و گرههای ترافیکی نیز بعضا دیده میشود که پلیس راهنمایی و رانندگی اقدام به بستن یک معبر میکند و خودروها برای تردد ناچار باید مسافت بیشتری را رفته و از دور برگردان استفاده کنند.
در این باره نیز سئوال اصلی این است که آیا پلیس به فکر آلودگی محیط زیست و مصرف زیاد سوخت نیست و تنها میخواهد در آن لحظه اقدامی انجام دهد و تمام؟!.
در نهایت مشکل ترافیک همدان رفته رفته با وجود افزایش تعداد خودروها و نبود فضای لازم و همچنین نبود پارکینگ و دیگر زیرساختها به گرهای کور تبدیل میشود که اگر اکنون برای آن فکری نشود حل آن در سال‌های آتی بسیار سخت و شاید هم غیر ممکن خواهد بود.
