باورهای عامیانه، بخش جدانشدنی فرهنگ مردم ایران زمین هستند، باورهایی که برخیهایش ریشه در آیات و روایات داشته و برخی نشأت گرفته از ترس، هیجان و تخیلات بوده است.
به گزارش تسنیم، باورهای عامیانه در کنار حماسه و افسانه، یکی از عناصر شکلدهنده فرهنگ، هویت ملی و قومی هر جامعه است.
آدمی در دنیای باورهایش زندگی میکند و رفتار، پندار و نیز آداب و رسوم او تحت تأثیر باورهایی است که در ذهن و ضمیر او جای گرفتهاند.
«اینانلار» نوشته علی قادری نهاد شامل باورهای عامیانه مناطق ترک نشین استان همدان است که در ۱۰۶ صفحه به وسیله انتشارات رائین چاپ شده است.
در این کتاب، باورهای عامه که بخشی از آن در بین فارس زبانان هم رایج است شامل پیش بینی وضع هوا، اعضای بدن، خارش، مهمان، گیاهان، آینه، عمر، عطسه، کفش، دفع بلا، نمک، دعوا، فقر و غنا، زن و مرد، فلزات، زمان، آب، طب سنتی، شگون، حیوانات، چشم زخم، تخم مرغ شکستن، کودک، اشیاء، درخت، باران، مرگ، برکت، عروسی، اجنه، مسافرت، غذا و ... آمده است.
بنابر انچه در کتاب آمده، ترک زبانان همدان اعتقاد داشتند که «روز یکشنبه برای بنای ساختمان و جشن عروسی خوب است چرا که روز خلقت عالم و آدم است» یا در مورد تولد فرزند، مراسمی با عنوان "یئددی گنجه" داشتند که در هفتمین روز تولد او همراه با آداب ویژهای برگزار میشده است.
وقتی کودک ۶ روز پر مخاطره را پشت سر میگذاشت؛ همگی دور او جمع شده و برایش آرزوی سلامتی کرده و جشن و پایکوبی میکردند.
در روز یازدهم هم کودک را شستشو داده و لباس نو میپوشیدند. به ابروان و چشم نوزاد سرمه کشیده و ۷ سنجاق بر لباس او میزدند تا از شر اجنه در امان بماند.