تابناک خوزستان: نام سیما طاهری برای اولین بار بعنوان یک معلم فداکار مطرح شد که علیرغم تولد فرزندش می توانست از مرخصی ۹ ماهه خود استفاده نماید. با این حال وی برای اینکه دانش آموزان روستای خنزیری کارون از تحصیل محروم نشوند از حق مرخصی زایمان خود گذشته و با وجود تمام سختی‌ها به همراه نوزاد ۲ ماهه خود به کلاس درس آمد تا تعلیم و تربیت متوقف نشود. وی اخیرا نیز بعنوان یکی از معلمان نمونه استان خوزستان معرفی شده و در حضور کاظمی معاون وزیر آموزش و‌پرورش، حبیبی مدیر کل استان و جمعی از مدیران استانی مورد تجلیل قرار گرفت. پای صحبت این معلم نشستیم و محصل گفت و گوی ما بدین شرح است:
-چه طور شد که با فرزندتان در کلاس درس حاضر شدید؟
-من در روستایی تدریس میکنم که شرایط به گونه ای است اگر معلم خانم نباشد دانش آموزان به خصوص دختران اشتیاق کمتری به درس نشان می دهند. به همین دلیل از مدت زمان قانونی برای مرخصی زایمان گذشتم و در تدریس دانش آموزان، این مسیر را انتخاب کردم. هر چند اوایل برخی ها می گفتند که سخت و دشوار است اما در کنار فرزندم تدریس کردن نه تنها سخت نبود بلکه انگیزه بیشتری برای حضور در کلاس درس پیدا کردم و آرامش خاصی در حین آموزش داشتم. الان هم خوشحالم که این راه را انتخاب کردم تا هم دانش اموزان ادامه تحصیل دهند و هم فرزندم در کنارم باشد.
-از کار تدریس در روستای حاشیه شهر بگویید و دلایلی که ادامه فعالیت در مدرسه به شما انگیزه داده است؟
-من افتخار میکنم که معلم دانش آموزان روستایی هستم، خودم بچه روستا بوده و تا حدود زیادی به مشکلات بچه های روستا اشراف دارم. علاقه دارم از تمام توانم برای دانش آموزان محروم استفاده کنم و عشق به این دانش آموزان به من انگیزه می دهد.
آموزش در مناطق روستایی و عشایری نیاز به عشق و علاقه زیاد دارد. از طرفی با توجه به این که این مناطق از شلوغی و مشکلات شهری فاصله دارند که باعث آرامش درونی معلمان روستایی می شود.
-چگونه بین مادری، فعالیت های خانه و مدرسه تعادل ایجاد کردید و چه شیوه ای برای همکارانی که شرایط مشابه شما دارند را پیشنهاد می دهید؟
اول این که اگر در شغلی که هستی با عشق و علاقه کار کنی تمام سختی ها از بین می رود و شما هر روز به آن کار علاقه بیشتری پیدا میکنی و دوم با یک برنامه ریزی کامل تمام موارد پشت سر میگذاریم و به همکاران و دوستان پیشنهاد میکنم با کمی همت و تلاش، اگر دشواری هایی هم باشد مرتفع می شود.
-پیش از تولد فرزندتان چقدر دغدغه ی مراقبت و تربیت فرزند را داشتید و تا چه اندازه این موضوع حل شده است؟
– اولین و حساس ترین موضوع در رشد کودکان بحث رسیدگی و تربیت آنان است. در اوایل بارداری این مسئله کمی نگران کننده بود ولی کم کم متوجه شدم که در کنار این کودکان که مثل فرزندان خودم هستند می توانم فرزندم را رشد و پرورش دهم و اکنون که متوجه شده ام بهترین کار را انجام داده ام و ادامه دهنده این مسیر هستم.
شنیدیم که مربی فوتسال هم هستید، فعالیت اجتماعی و ورزشی برای یک خانم و معلم تا چه اندازه در روند تدریس و آموزش تاثیر گذار است؟
– آموزش یک فرآیند پیوسته و اجتماعی هست که شما هرچه بیشتر در اجتماع شرکت داشته باشید با شیوه های مختلف فرهنگی و اجتماعی بیشتر آشنا می شوید. وقتی کسی هم زمان با چند طیف کودکان و دانش آموزان چه در محیط آموزشی و چه در محیط ورزشی درگیر باشید این مسائل مکمل هم خواهند شد و به راحتی می توان به آموزش نسل های کشورمان پرداخت.
-چه استعدادهایی در دانش آموزان کلاس شما وجود دارد که نیازمند تقویت و حمایت بیشتر است؟
-دانش آموزان روستایی پر از استعدادهای نهفته هستند و تنها تقویت خودباروی لازم است تا بتوانند به مراتب بالاتر تحصیلی برسند. دانش آموزان ما هم در زمینه تحصیلی و هم ورزشی توانایی بالایی دارند که با کمی توجه بیشتر مسئولین و امکانات بیشتر آموزشی می توان استعدادهای آنان را شکوفا کرد.
-در خاتمه اگر نکته باقی مانده و حرفه ناگفته ای دارید …
-در اینجا جا دارد از زحمات ارزشمند مدیرکل آموزش و پرورش استان خورستان آقای حبیبی تشکر کنم که واقعاً همیشه در هر زمینه پشتیبان معلمان بوده اند. همچنین سپاس و قدردانی از زحمات آقای حزبه رییس اداره آموزش و پرورش شهرستان کارون و تشکر ویژه از همسرم میلاد محمدی که در تمام این لحظات کنارم بودند و با حضورشان در کنارم تمام سختی برایم آسان شد.
