نگران کودکان کار در شرایط کرونا باشیم

مدرس دانشگاه گفت: در شرایطی که عوارض و پیامد‌های منفی و ناگوار کرونا ازجنبه‌های مختلف بهداشتی و روانی و سلامتی و یاقتصادی زندگی و روابط اجتماعی مردم را شدیدا تحت تاثیر قرار داده و اوضاع و شرایط اقتصادی و معیشت مردم را دچار مشکل نموده، متاسفانه در این روز‌ها شاهد افزایش کودکان کار و خیابان هستیم که ضرورت دارد برای آن برنامه ریزی مناسب و چاره اندیشی اساسی صورت گیرد.  

مهردادهوشمند مدرس جامعه شناسی  دانشگاه در گفتگو با تابناک همدان اظهار کرد: واقعیت این است که با توجه به مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم و شرایط سخت زندگی از نظر اقتصادی، زمینه حضور کودکان کار و خیابان در این شرایط در جامعه بیشتر شده و این امر نگرانی‌هایی را برای خانواده‌ها و جامعه ایجاد نموده؛ زیرا احتمال شیوع و گسترش و سرایت این ویروس در بین ان‌ها به دلیل عدم دسترسی مناسب و عدم استفاده ان‌ها از وسایل و امکانات بهداشتی و استفاده نکردن از ماسک بیشتر است که این امر یک تهدید جدی برای خود آن‌ها و خانواده هایشان و دیگر شهروندان جامعه است.

هوشمند افزود: پدیده کودکان کار و خیابان یک موضوع تاریخی و اجتماعی است و از قبل هم وجود داشته  و معلول عوامل گوناگونی است، لذا  ماهیت پیچیده‌ای دارد، زیرا عوامل و شرایط گوناگونی زمینه افزایش این پدیده را در جامعه فراهم نموده که ضرورت دارد این عوامل و شرایط زمینه ساز از جنبه‌های گوناگون توسط  صاحب نظران و متخصصان اجتماعی و روانشناسی و حقوقی و…. مورد تحلیل و بررسی دقیق و همه جانبه صورت گیرد و متناسب با شرایط اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی جامعه برای کاهش آن برنامه ریزی مناسب و اقدامات عملی و اساسی انجام گیرد.   

این پژوهشگر اجتماعی گفت: در این روز‌ها که متاسفانه  شاهد سایه شوم کرونا بر زندگی و روابط اجتماعی مردم هستیم و نگرانی‌هایی از نظر سلامت و بهداشت و جنبه‌های دیگر زندگی برای خانواده‌ها در سطح جهانی ایجاد شده، با کمال تاسف کودکان کار و خیابان بیشتر در معرض مخاطرات و آسیب‌ها و پیامد‌های ناگوار این ویروس منحوس از نظر اقتصادی و بهداشتی و سلامت هستند؛ زیرا آن‌ها مجبورند بخشی از هزینه‌های زندگی خود و خانواده را در خیابان‌ها و سطل زباله‌ها و فروش آدامس و.... پیدا کنند، لذا آن‌ها نیازمند حمایت جدی از نظر اقتصادی،   عاطفی و آموزشی و تربیتی هستند، تا زودتر بتوانند به چرخه سالم زندگی و روابط اجتماعی برگردند و آینده خوب و روشنی داشته باشند.

این مدرس آموزش خانواده تصریح کرد: با توجه به اینکه این کودکان بخش عمده‌ای از اوقات خود را در کوچه و خیابان‌ها می‌گذرانند و با افراد و گروه‌های مختلفی در ارتباط هستند، لذا میزان آسیب پذیری آن‌ها از کودکان دیگر  از جنبه‌های گوناگون به مراتب بیشتر است. در واقع این‌ها تجربیات تلخی دارند که با زندگی بسیاری از کودکان  دیگر متفاوت است؛ به عبارت دیگر این کودکان به جای آنکه شبیه بقیه کودکان، کودکی کنند و بازی‌های همسالان خود را داشته باشند؛ بیشتر در معرض تبعیض، فقر؛ بی عدالتی  و آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی هستند. 

وی همچنین افزود: لذا ضرورت دارد دوباره نگاهی علمی و عالمانه و اجرایی به سیاست‌ها و برنامه ها‌ی سازمان‌های اجتماعی مرتبط  در جهت کاهش این پدیده داشته باشیم و سازو کار‌های اجرایی و حمایت‌های اقتصادی و واقعی از این کودکان و خانواده هایشان را از جهات مختلف در اولویت سازمان‌ها و نهاد‌های اجتماعی مسوول  و نهاد‌های خیریه و مردم نهاد داشته باشیم وبا هماهنگی و همسویی بیشتر و  نگاهی جامع‌تر و علمی‌تر به شرایط زندگی و خانواده‌های ان‌ها  داشته باشیم تا شرایط برای بهبود زندگی و حل مشکلات ان‌ها فراهم کنیم.