کوروش قپانوری
یکی از بهترین بازیکنان این سال‌های نهاوند است دعوت به اردوی تیم ملی جوانان حضور در تیم لیگ برتری بزرگسالان پاس درخشش در این تیم و تبدیل شدن به یک فوتبالیست بزرگ در منطقه و حضور در تیم عقاب تهران در کارنامه فوتبال شهریار خویشه می‌درخشد.
با این فوتبالیست با اینده گفتگویی ترتیب داده ایم که با هم می‌خوانیم .
چندسال است فوتبال بازی می‌کنید؟
ده سال است فوتبال بازی میکنم.
از کجا شروع کردید؟
شروع کارم از تیم بازیکن ساز یاران کورش بود بعد پنج سال در پاس همدان از جوانان تا بزرگسال و دو سال در عقاب تهران بودم.
پست اصلی شما در زمین بازی؟
پست اولم دفاع آخر، اما در پست دفاع راست و هافبک دفاعی هم بازی میکنم در کل چند پسته ام .
فوتبال چه تاثیری در شخصیت شما داشت؟
فوتبال واقعا شخصیت من را ساخت و من توانستم روی پا‌های خودم ایستاده و در زندگی موفق باشم اراده من را فوتبال قوی کرده است.
سه سال سابقه بازی در تیم یاران کورش را دارم در تیم یاران کورش جدا از فوتبال و یاد دادن فوتبال ما اموزش اخلاق و جوانمردی را هم می‌دیدیم این تیم یک خانواده بزرگ است در این تیم درس‌های بزرگی برای ادامه زندگی به بازیکن یاد داده می‌شود برای مثال از ما هر هفته نظافت گرفته می‌شد به مسواک زدن کوتاهی ناخن‌ها تمیزی لباس‌ها و ساک‌ها نظم داشتن و وقت شناسی بسیار اهمیت داده می‌شد موفقیت و زندگی من در یاران کورش شکل گرفت.
شما مصطفی سلگی، حسن ذوالفقاری، امیرمحمدرضایی و مجتبی یوسفی تنها بازیکنان نهاوندی تیم پاس همدان بودید که در تیم بزرگسالان هم حضور داشتید؟
بله ما همگی در تیم پاس از رده جوانان در این تیم بودیم و به عنوان سهمیه به تیم بزرگسالان پاس هم راه پیدا کردیم و همگی این تیم بزرگ را در مسابقات همراهی کردیم .
چگونه به تیم بزرگسالان پاس رسیدید؟
بعد از بازی در تیم فوتبال یاران کورش و دیده شدن در لیگ استان به درخواست مربی جوانان تیم پاس به آن تیم رفتم در تیم جوانان پاس جای خودم را پیدا کردم ما با تیم جوانان پاس دو بار قهرمان استان شدیم و به لیگ کشور صعود کردیم بعد از این پیشرفت‌های پیاپی سهمیه بزرگسالان پاس را گرفتم و سال بعد هم در تیم امید پاس بازی کردم باز هم سهمیه بزرگسالان پاس را گرفتم تا اینکه سنم به بزرگسالان خورد و دو سال در خدمت بزرگسالان پاس بودم .
بعد هم برای سپری کردن خدمت سربازی به تیم عقاب تهران رفتم و در حال حاضردو ماه است که خدمتم را تمام کردم و صحبت‌های با یک تیم لیگی داشته ام برای فصل جدید.
چه آرزوی دارید؟
من روز‌های سختی را داشتم خیلی سخت، ولی آدم وقتی یک هدف دارد برای رسیدن به ان هدف باید تلاش نماید، چون که تلاش است که آدم را سرپا نگه میدارد آرزوی من هم این است که درتیم تراکتورسازی بازی کنم و بعد در اروپا بازی کنم مطمئنم که این غیرممکن رو ممکن میکنم.
الگوی شما در فوتبال؟
الگوی فوتبالی من در اروپا راموس و در ایران امید ابراهیمی و سیدجلال حسینی است
کلام آخر شما برای خداحافظی؟
در کل دست همه کسانی را که به من کمک کردن و چیزی آموختند را می‌بوسم و تشکر میکنم خصوصا از پدر و مادرم و داداش بزرگم تشکر فراوان را دارم
