باماهمراه باشید تا بدانید چرا همدان میزبان چهلمین اجلاس جهانی گردشگری شد؟
آشنایی با سازمان جهانی گردشگری
سازمان جهانی گردشگری بهترین سازمان بین المللی مرتبط با سفر و گردشگری است. این سازمان در جهت توسعه گردشگری در سراسر جهان فعالیت می کند و هر ساله گزارشی از تحقیقات و امارهای خود منتشر می کند. این سازمان یکی از آژانس های رسمی سازمان ملل متحد است. مقر این سازمان در شهر مادرید در اسپانیا قرار دارد. این سازمان محل گفتگوی کشورها درباره سیاست‌ها و تجارب عملی آنها درباره دانش گردشگری است. سازمان جهانی گردشگری نقش مرکزی و مهمی در بهبود وضعیت تعهد و امکانات کشورهای در حال توسعه در زمینه گردشگری دارد.
تشکیل سازمان جهانی گردشگری
سنگ بنای شکل گیری اولیه این سازمان در لاهه در سال ۱۹۲۵ میلادی و با تاسیس اتحادیه بین المللی سازمان رسمی تبلیغات گردشگری پی ریزی شد.
اتحادیه مذکور پس از جنگ جهانی دوم به عنوان اتحادیه بین المللی سازمان های رسمی گردشگری (IUOTO) انجام وظیفه می کرد و بعد باز هم در نام و عنوانش تغییرات ایجاد شده و به سازمان جهانی گردشگری (WTO) تبدیل گشت و نخستین جلسه عمومی آن در ۱۹۷۵ میلادی در مادرید اسپانیا تشکیل شد.
از سال ۱۹۷۶ سازمان جهانی گردشگری به سازمان ملل وابسته شد و به آژانس اجرایی برنامه های توسعه سازمان ملل تبدیل گشت. کشور ایران در سال ۱۳۹۲ به عنوان نایب رییس مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری برگزیده شده است و کشورمان از سال 2014 تا سال ۲۰۱۷ در عضویت شورای اجرایی و کمیته بررسی عضویت اعضای وابسته این سازمان است.
وظایف سازمان جهانی گردشگری
1) سازمان جهانی گردشگری موظف به اجرای اهداف توسعه هزاره، کاهش فقر و گسترش توسعه پایدار است.
2) وظیفه اصلی این سازمان سیاست گذاری در حوزه گردشگری بین المللی است و در مباحث فنون مرتبط با گردشگری نیز فعالیت می کند.
سازمان جهانی گردشگری همچنین به وسیله متقاعد کردن کشورهای عضو از طریق معرفی توریست‌ها، حداکثر سود اقتصادی که گردشگران می‌توانند با خود به همراه بیاورند و تاثیرات اجتماعی و فرهنگی ناشی از توسعه گردشگری و همچنین کاهش تاثیرات زیست محیطی و تاثیرات منفی اجتماعی آن ها، برای اجرایی شدن قوانین جهانی اخلاق حرفه‌ای در گردشگری تلاش میکند.
اهداف سازمان جهانی گردشگری
یکی از برنامه هایی که این سازمان ملزم به انجام آن شده، رسیده به اهداف «توسعه هزاره» است. این هدف ها که شامل ۸ مورد می شود در سال ۲۰۰۰ میلادی در سازمان ملل بر روی آن توافق گردید.
این اهداف موارد زیر شامل می گردد:
1) ریشه کنی فقر
2) تامین آموزش ابتدائی در سطح جهانی
3) برابری جنسیتی و توانمند سازی زنان
4) کاهش مرگ و میر اطفال
5) بهبود وضعیت مادران
6) مبارزه با ایدز، مالاریا و سایر بیماری‌ها
7) تضمین پایداری محیط زیست
8) مشارکت جهانی برای توسعه
سازمان جهانی گردشگری آمار و ارقام و تحقیقات بازار گردشگری را نیز انجام می دهد. این تحقیقات در دنیای گردشگری بسیار اهمیت دارد. به موجب این تحقیقات و پژوهش های این سازمان، استاندارد های بین المللی برای اندازه گیری تاثیرات گردشگری در اقتصاد ملی و پیش بینی روند آتی توسعه آن در دسترس دولت ها و پژوهشگران قرار می گیرد. این سازمان تلاش میکند از طریق کمک به حذف ویزا و بوروکراسی وقت گیر حکومتی و ایجاد یک استاندارد کلی صدور گذرنامه و روادید باعث تسهیل سفر و گردشگری شود.
کشورهای عضو
در حال حاضر 157 کشور، منطقه و بیش از 300 عضو وابسته، به نمایندگی بخش خصوصی، موسسات آموزشی، شرکت‌های جهانگردی و مراجع صلاحیت‌دار محلی در این سازمان عضو هستند.
مجموعه های مستقیمی که از تلاش‌های سازمان جهانی گردشگری حمایت میکند توسط دفاتری در آفریقا، آمریکا، شرق آسیا و اقیانوسیه، اروپا، خاورمیانه و جنوب آسیا اداره می‌شود. دفتر مرکزی این سازمان در مادرید است.
سازمان جهانی جهانگردی چگونه یک سازمان بین‌دول مبدل شد؟
ماهیت این سازمان چیست؟
ماهیت و خصوصیت هر سازمان بین المللی تابع آن دسته از نیاز‌ها حاجات و ضروریات بین المللی است که اساساً جهت برآورده ساختن و رفع آنها ایجاد شده است.
این نوشتار تحت عنوان سازمان جهانی گردشگری UNWTO اولاً به بررسی این مساله می‌پردازد که چگونه اتحادیه بین الملل به نهاد‌های رسمی گردشگری تحت تأثیر ضرورت‌های فعالیت و صنعت بین المللی گردشگری و با رعایت قواعد و مقررات حقوق بین الملل به یک سازمان بین الدولی مبدل گردیده است.
به عبارت دیگر اینکه چگونه این نهاد خصوصی از طریق تجدید نظر در اساسنامه اش به یک سازمان بین الدولی تبدیل شده است. ثانیاً به بررسی آن می‌پردازد که به چه نحو ترتیب اعضای سازمان مبین واقعیت‌ها و پاسخ گوی نیاز‌های این فعالیت بین المللی می‌باشد. پیش بینی عضویت پیوسته باعث گردیده سازمان جهانی گردشگری تا حدودی از سایر سازمان‌های بین المللی همتراز خود متمایز گردد.
سازمان جهانی گردشگری در راستای تبیین اصول و قواعد رفتاری که یکی از زمینه‌های عمده صلاحیت هر سازمان بین الدولی به شمار می‌رود، با مشارکت کشورهای عضو که در رتبه‌های اول تا پنجم گردشگری بین المللی را به خـود اختــصاص داده اند، حرکتی را با عنوان تدوین (منشور جهانی اخلاق گردشگری) شروع نموده اند و در اول اکتبر سال ۱۹۹۹ در مجمع عمومی سازمان که در سانتیاگو (شیلی) برگزار گردیده ده ماده به عنوان «منشور جهانی اخلاق گردشگری» به تصویب رسانده اند که آغازی برای پیدایش و تدوین حقوق واحد جهانی گردشگری خواهد بود. بدلیل اهمیت این سند کمیسیون توسعه پایدار و مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز آن را تصویب نموده اند. این منشور حاوی رهنمود‌هایی است که به کار بستن آنها سبب می‌شود فعالیت گردشگری پایدارتر، مسئولانه‌تر و هرچه بیشتر متکی بر همبستگی می‌باشد.
به عقیده برخی، چون این سند حداقل مساوی ۶۰ تکلیف حقوقی می‌باشد پس در نهایت به حقوق بین الملل مربوط است این حرکت سازمان یعنی تصویب منشور جهانی اخلاق گردشگری را می‌توان زمینه ساز انعقاد کنوانسیون‌های متعدد دو جانبه و چند جانبه راجع به موضوعات مختلف مرتبط با گردشگری دانست. سیر و سیاحت یکی از راه‌های خدا شناسی و رسیدن به کمال سیر آفاق و انفس است که از آن به هجرت درون و بیرون تعبیر می‌شود و با در نظر گرفتن خلقت هستی و انسان‌ها و بیهوده نیافریده شدن انسان که در قرآن بدان اشاره شده و مسیر زندگی نوع بشر به وسیله انبیاء تعیین و هدایت شده است.
جهانگردی در قرون گذشته از امتیازات ویژه عده‌ای انگشت شمار از مردم بوده، ولی در نیمه دوم قرن نوزدهم و در اثر اختراعات مختلف و بهبود معیشت و وضع اقتصادی افراد و امنیت و اطمینانی که در وضعیت حمل و نقل اهم از زمینی، هوایی، دریایی بوجود آمد. جریان مسافرت‌ها را سرعت بخشید وبدینسان موجودیت خود را در کشورهای پیشرفته ارائه نمود.
جهانگردی، پیشه‌ی انسان‌هایی است که در اندیشه وسعت نگاه خود اقناع حس کنجکاوی، رنج سفر را بر عافیت حضر می‌خرند و پنجه در پنجه شدائد به کشف ناگفته‌ها و نادیده‌ها می‌پردازند. دیگران از اندوخته‌های آنان بهره برده و در سکون و آرامش خود به رمز هزاران سؤال نهفته پی می‌برند.
این نوع جهانگردی که به زمان‌های دور مربوط می‌شود، امروزه چهره متفاوتی پیدا کرده است. در عصر حاضر میلیون‌ها تن در طول سال به انگیزه مشاهده آثار باستانی و طبیعی، آشنایی با آداب و رسوم سنت‌های ملی و مذهبی، شرکت در جشنواره ها، بازدید از اماکن مقدسه دینی که غالباً آمیزه‌ای از عشق، هنر و مهارت است، قدم بر عرصه کشور‌هایی می‌گذارند که صد‌ها سال قبل محل سکونت و حیات آدمیان بوده است. توریست به عنوان عنصر اصلی جهانگردی محسوب می‌شود که با ورود خودبه یک کشور موجبات اشتغال و ارزآوری و همچنین دارای مزایای ارتباطی، سیاسی، فرهنگی و تأثیرات بین الملل است.
صنعت گردشگری یکی از بزرگترین و پر بازده‌ترین فعالیت‌های اقتصادی در دنیا است که بالاترین ارتباط را بین انسان‌ها ایجاد میکند و همچنین بالاترین میزان ارزش افزوده را ایجاد میکند و بطور مستقیم و غیر مستقیم، سایر فعالیت‌های اقتصادی و فرهنگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. گردشگری، یکی از منابع عمده درآمد زایی و ایجاد اشتغال در جهان به شمار می‌آید بطوریکه بسیاری از آن به عنوان صنعت اول دنیا یاد می‌کنند. گر چه گردشگری به تنهایی نمی‌تواند منجر به توسعه کشورها شود، ولی با ورود گردشگر به تدریج نیاز به تغییر و ایجاد امکانات برای اقامت، جابجایی و سایر فعالیت‌های مربوطه، توسعه را نیز در پی خواهدداشت و در دراز مدت باعث افزایش امکانات و تاسیسات خواهد شد.
ایران در کمیته اعتبارنامه‌های سازمان جهانی گردشگری عضو شد و علیصدر امتیاز میزبانی چهلمین اجلاس جهانی گردشگری را به خود اختصاص داد.
سال گذشته هیئت اعزامی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری به‌ریاست علی‌اصغر مونسان، معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، با هدف شرکت در بیست‌ودومین نشست مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری در شهر چنگدوی چین، پس از ملاقات‌های دوجانبه، رایزنی‌ها و حضور در نشست رسمی مجمع عمومی شرکت کردند
عضویت ایران در کمیته اعتبارنامه‌های سازمان جهانی گردشگری یکی از دستاورد‌های این سفر مهم بود. در این کمیته مدارک و اعتبارنامه کشورها، افراد و نهاد‌هایی که مایل به پیوستن به این سازمان هستند بررسی و در مورد آنها تصمیم‌گیری می‌شود. همچنین جمهوری اسلامی ایران به‌مدت چهار سال برای بازه زمانی ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ به‌عنوان عضو شورای اجرایی سازمان جهانی گردشگری پذیرفته شد.
اما در این میان پذیرفته شدن پیشنهاد میزبانی همدان برای چهلمین نشست اعضای وابسته سازمان جهانی گردشگری در سال ۲۰۱۸ را می‌توان یکی از مهم‌ترین دستاورد‌های ملی این سفر محسوب کرد که به‌موجب آن مجموعه سیاحتی علیصدر همدان (یکی از ۱۲ عضو وابسته جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی گردشگری) به‌عنوان میزبان چهلمین نشست اعضای وابسته سازمان جهانی گردشگری در سال ۲۰۱۸ (آبان ۱۳۹۷) انتخاب و معرفی شد. هیئت اعزامی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، در این سفر جمهوری اسلامی ایران را برای بازه زمانی ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹ به‌عنوان نایب‌رئیس کمیسیون منطقه‌ای جنوب آسیا پیشنهاد داد که پس از رأی‌گیری، اعضا با این پیشنهاد موافقت کردند.
اعلام مواضع جمهوری اسلامی ایران در مورد کنوانسیون اخلاق گردشگری را نیز نباید از قلم انداخت. جمهوری اسلامی ایران در جلسه علنی با موضوع بررسی متن پیش‌نویس کنوانسیون اخلاق گردشگری، لزوم تطابق مفاد کنوانسیون مذکور با قوانین جمهوری اسلامی ایران و ارزش‌های اسلامی را ضرورت تصویب پیوستن به کنوانسیون ذکر کرد. جمهوری اسلامی ایران از شرکت در رأی‌گیری برای پذیرش کنوانسیون اخلاق (رأی‌گیری به‌صورت «بلی» و «خیر») خودداری کرد و از حق تحفظ از پذیرش آن استفاده کرد.
کمیته_اطلاع_رسانی_مریم_مقدم
همدان_میزبان_چهلمین_اجلاس_جهانی_گردشگری
@Hamedan۲۰۱۸_news
