وقتی سخن از فیلم کوتاه به میان میآید، از یک انتقال حرف میزنیم، از یک تغییر و پیلهای که در حال شکل گیری است و لازم است تا دوران گذار خود را طی کند.
به گزارش ایرنا، فیلم کوتاه بخشی از بدنه سینمایی کشور است که طی سالهای گذشته فیلمسازان این حوزه بخشی از نوزایی نیروی انسانی و فکری سینمای کشور را موجب شده اند و میتواند بخشی از سرمایه گذاری اجتماعی، هنری و صنعتی در سینمای کشور نیز محسوب شود.
فیلم کوتاه البته تجربه سینمای بلند نیز هست که میتواند گزینههای بهتری برای آینده سینمای کشور روی میز بگذارد تا خود فیلم بلند؛ در حقیقت فیلم کوتاه یک آزمایشگاه کوچک و کارآمد برای سینمای بلند است.
در این میان، اما نهضت تولید فیلم کوتاه و ورود به بازارهای جهانی نیازمند افزایش کیفی تولید است، در عین حال که تربیت و آموزش فیلمسازان حرفهای بر بدنه فیلم کوتاه همواره و همواره مورد تاکید بوده است، اما در ایران هر کسی که فیلم کوتاه میسازد، توقع دارد فیلمساز شود و این تلقی در کل اشتباه است.
قرار بود سینمای جوانان وامدار سینمای آزاد و به نوعی تشکیل شود که بتواند از پدیدههای نوظهور یعنی جوانان و نوجوانان حمایت کند و الزاما مختص سن نباشد و هر فردی در هر سنی بتواند آنچه که ایده نو و جذاب دارد، ارائه دهد و مورد حمایت قرار گیرد.
اما فیلم کوتاه با وجود اینکه اکنون حالش خوب است و به گفته انجمن سینمای جوانان ایران طی سال گذشته ۲ هزار حضور در جشنوارههای بین المللی را تجربه کرده، با مشکلاتی نیز دست و پنجه نرم میکند که یک فیلمساز و کارگردان فیلم کوتاه در گفت و گوی اختصاصی با برشمردن نقش و جایگاه اثرگذار و ارزشمند انجمن سینمای جوانان ایران، به این مسایل و مشکلات پرداخت.
امید وفایی اظهار داشت:، چون شرایط ساخت فیلم کوتاه پرهزینه و سخت است، قرار شد سینمای جوانان و عرصه فیلم کوتاه جایگاهی برای اعتبار بخشی و اهمیت دادن به ایدههای نو باشد.
وی گفت: در این راستا قرار بر این بود که سینمای جوانان و عرصه فیلم کوتاه با گذاشتن ابزار در اختیار این افراد نوظهور، استعدادها را شناسایی و با تربیت و پرورش آنها را به جامعه حرفهای سینما معرفی کند.
وفایی ادامه داد: در همین رابطه جامعه حرفهای سینما هم از این بابت خیالش راحت باشد که ذخیره و اندوختهای دارد که طی سالها آرام و به تدریج وارد سینمای حرفهای میشوند و زمینه کیفی و کمی آثار را در زمینه سینمای ایران بالا میبرند.
وی ادامه داد: متاسفانه به هر یک از دلایلی همچون سیاستهای غلط دورههای گذشته، انتخابها و الگوهای نامناسبی که برای فیمسازان تعریف شده و یا فیلمسازانی که کم کاری میکنند، هم اکنون فیلمسازی به سمتی رفته که بیشتر از آنکه یک فیلمسازی باشد، یک لاکچری بزرگ هنری یا آثار تقلبی است که از اصالت تهی است.
وفایی بیان کرد: من احساس میکنم قرار ما این نبود؛ قرار نبود طبق آن عهدی که فیلمسازان بزرگ امروزی در دهه ۶۰ با هم بستند، به سمتی برویم که شاهد هزینههای خیلی زیاد در زمینه فیلم کوتاه باشیم.
وی خاطرنشان کرد: درست است که فیلم کوتاه به عنوان یک فیلم مستقل و حرفهای دیده میشود، اما چیزی که فراموش کرده ایم پرورش استعدادهایی است که قرار بود اتفاق بیفتد.
این کارگردان فیلم کوتاه تاکید کرد: متاسفانه در طول زمان در بین هزینههای کلان که گاهی اوقات بی مورد هستند، آثاری تولید میشود که فاقد ارزش هنری است و به همین علت در لابلای آثار گم و یا خورده میشود و این قرار سینمای جوانان نبود.
وفایی با بیان اینکه ما از اصول و نگاهی که تعریف کردیم، فاصله گرفته ایم، گفت: امیدوارم با برگزاری جشنوارههای منطقه ای، ملی و بین المللی بتوانیم حرارت، جوشش و خروشی که در دهه ۶۰ و ۷۰ بر فیلم کوتاه حاکم بود را به سیستم آموزش و تولید اینگونه فیلمها برگردانیم.
وی افزود: منکر این نیستم که در حال حاضر توسط نسل جدید فیلمهای خوبی هم ساخته شده که در خور توجه هستند، اما از نظر تعداد، این دست فیلمها بسیار کمتر از زمان گذشته است.
وفایی گفت: آنچه فراموش شده این است که امروز خواسته و ناخواسته فیلمسازان ما و یا کسانی که متولی امر بودند، تبدیل به یک لاکچری عجیبی شده اند که با روحیه ساختار شکن، آلترناتیو و قدرتمند یک ذهن زیبا سنخیتی ندارد.
این فیلمساز با بیان اینکه با نگاه و هدف اصلی خیلی فاصله گرفته ایم، ادامه داد: این شکل رفتن به سراغ سینما و فیلم، به طور قطع فیلمهای کوتاهی را به وجود میآورد که اصالت و بینش کارگردان در آن مستتر نیست و گویا این فیلمها هیچ سنخیتی با خود کارگردان ندارد.
وفایی با بیان اینکه این روند آسیب بزرگی است که در آینده به بدنه سینمای حرفهای راه پیدا میکند، خاطرنشان کرد: اگر ضعفی هم در سینمای حرفهای وجود دارد، مربوط به همان الگوهای نادرستی است که در آموزش و تولید فیلم و در پرورش استعدادهای جوانان و نگاه به ایدههای جذاب و ساختار شکن نداشتیم.
این کارگردان فیلم کوتاه با تاکید بر اینکه بیشتر به یک مکانیسم هالیوودی ساخت فیلم روی آورده ایم، گفت: من مخالف فروش فیلم و اعتبار بین المللی فیلمهای کوتاه نیستم، در عین حال که امروز فیلم کوتاه عرصه خوبی دارد.
وی با بیان اینکه فضای سینمای ما از نظر تولید و فروش حالش خوب است، بیان کرد: دیدگاه من این است که در این زمینه به ویژه آموزش باید بیشتر کار کنیم.
این کارگردان فیلم کوتاه خاطرنشان کرد: دیدگاه من این است که در عرصه فیلم کوتاه افرادی در حیطه نقد و یا در ورک شاپهای آموزشی وارد شده اند که جدای از فضای تکنیکی، تجربه و دانش آنها، ورودشان بر اساس شکل روابط، نوع زد و بندها و جناح بندیهای سیاسی و ارزشی بوده و تعداد اینگونه افراد زیاد شده است.
وفایی ابراز امیدواری کرد: در سالهای آینده بتوانیم چشم انداز خوبی را ترسیم کنیم و معتقد هستم که انتقاد و نقد در حیطه فیلم کوتاه بدیهی است که فضای خوبی را ایجاد میکند.
وی گفت: انجمن سینمای جوانان تمام تلاش، وقت و نیروی خود را برای آسیب شناسی و درمان این پدیده گذاشته است.
این فیلم ساز با اشاره به سختی برگزاری جشنوارههای متعدد همچون «آگر» گفت: گمان من این بود که تنها مشکلات ما در برگزاری جشنوارههایی همچون «آگر» به افرادی ختم میشود که در حیطه هنر هیچ شناختی ندارند، اما متوجه شدم که کار با افرادی که متولی هنر این مرز و بوم هستند، به مراتب سختتر است تا با سیستمهایی که متولی فرهنگ و هنر نیستند.
انجمن سینمای جوانان ایران به عنوان بزرگترین انجمن فیلم سازی در کشور از سال ۱۳۶۴ فعالیت خود را آغاز کرد و دارای ۵۸ دفتر و ۱۲ نمایندگی است.