شهرستان تاریخی نهاوند که بعد از همدان و ملایر بزرگترین شهرستان استان محسوب میشود که دارای حدود ۲۰۰ اثر تاریخی شناخته شده و ۱۰۰ اثر به ثبت رسیده ملی، منطقه نهاوند با ترکیبی از میراث بکر و با طراوت و میراث فرهنگی و کهن و ارزشمند و تپه گیان با قدمتی هفت هزار ساله، که هر گردشگری در دنیا را میتواند اغنا کند، حال این سوال پیش میآید که شهرستانی با این همه قدمت و زیبایی و جاذبه چرا سهم کمتری از چرخه صنعت گردشگری دارد؟
باید در پاسخ به این سوال موارد مختلفی را در نظر گرفت یکی از مهمترین این موارد عدم اطلاع رسانی و تبلیغات کافی از امکانات و جاذبههای این شهرستان است چه بسا عدم آگاهی گردشگران نقش به سزایی در مهجور ماندن آثار تاریخی این شهر و قدمت کهن این سرزمین چهار فصل شده است.
این نقیصه یا به عبارتی عدم معرفی این شهرستان وعدم شناخت مسافران و گردشگران باید ابتدا با تبلیغات محلی یا به قول معروف نقل قولهای سینه به سینه و سپس با تبلیغات گسترده تری در سطح استان و کشور و چه بسا در مرزهای فراتر از کشور این شهرستان را با جاذبههای منحصر به فردش را معرفی کرد.
از تپه گیان و سرابها تا بازار اصیل و آثار تاریخی و طبیعی و هر انچه که نیاز به معرفی دارد باید در تبلیغات گسترده ای بگنجد.
این مبحث همت جمعی را میطلبد و دست اندر کاران صنعت گردشگری شهرستان و استان و خود ساکنین نهاوند باید همکاری و همفکری جهت دار نسبت به معرفی و شناساندن نهاوند داشته باشند و نهاوند این سرزمین تاریخی و طبیعت بکر که شاهکار خداوند درآن به زیبایی هر چه تمامتر دیده میشود باید از این مهجوری و بی توجهی خارج شود و از طرفی زیر ساختهای گردشگری این منطقه نیز مناسبتر و بیشتر شود.
نهاوند نیازمند همت جمعی است و پیشنهاد می شود نقشه ها و بروشورهایی در قالب "نهاوند در یک نگاه "تهیه شود و همچنین فیلم های مستند که از رسانه ملی در اختیار هم وطنان قرار گیرد