استاد حوزه علمیه گفت: وقتی مقداری از فضائل و کمالات هر امامی بروز پیدا می کرد همان فضیلت لقب مشهور آن امام می شد، اما این رویه در مورد این امام بزرگوار رعایت نشد و لقب مشهور ایشان به محل سکونت حضرت نام گرفت.
استاد حوزه علمیه گفت: وقتی مقداری از فضائل و کمالات هر امامی بروز پیدا می کرد همان فضیلت لقب مشهور آن امام می شد، اما این رویه در مورد این امام بزرگوار رعایت نشد و لقب مشهور ایشان به محل سکونت حضرت نام گرفت.
به گزارش ایکنا؛ حجت الاسلام اکبر رضایی دهقان بیان کرد: امام حسن عسکری (ع) در ۸ ربیع الثانی ۲۳۲ هجری در مدینه به دنیا آمدند، مدت امامت ایشان ۶ سال در طول عمر ۲۸ ساله بود که در ۸ ربیع الاول ۲۶۰ هجری توسط شربت زهر آلود معتمد عباسی در سامراء به شهادت رسیدند. ایشان دارای تنها یک فرزند بودند.
رضایی دهقان بیان کرد: وقتی مقداری از فضائل و کمالات هر امامی بروز پیدا می کرد همان فضیلت لقب مشهور آن امام می شد، اما این رویه در مورد این امام بزرگوار رعایت نشد و لقب مشهور ایشان به محل سکونت حضرت نام گرفت، که البته این لقب در ابتدای دوره امامت ایشان به عنوان یک اسم رمز بوده است که شیعیان به جای نام و کنیه امام از این لقب استفاده می کردند.
وی متذکر شد: تمام ائمه معصومین علیها سلام دارای همه فضائل اخلاقی بوده اند اما اینکه هر امام یک لقب داشتند یعنی به آن صفت بیشتر مشهور بوده اند.
وی با بیان اینکه عسکر به معنای لشگر و منطقه نظامی است یادآور شد: در آن زمان به قدری خفقان زیاد بوده که فضائل و کمالات امام یازدهم ظهور عمومی پیدا نکرده بود.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: امام حسن عسکری از ده سالگی تا لحظه شهادت در سامرا و در یک کمپ نظامی تحت نظارت شدید خلفای عباسی بودند و این لقب نشانه مظلومیت امام است چرا که شرایطی مهیا نشد که عموم مردم از محضر امام استفاده کنند و فضائلشان را درک کنند و امام همیشه از چشم مردم به دور بود تا اینکه مردم عادت کنند و برسند به این که با وجود اینکه امام در نزد مردم نیست و مردم اورا نمی بینند اما امامت به دوش اوست و پذیرش غیبت صغری و کبری حضرت مهدی(عج) را برای مردم راحت تر باشد.
وی عنوان کرد: در این شرایط وکلایی از امام بین مردم بودند تا حرف های مردم را به امام برسانند تا مردم خود را آماده غیبت امام زمان کنند.
وی با اشاره به اهمیت موعظه پنهانی به حدیثی از امام حسن عسکری(ع) اشاره کرد و گفت: حضرت می فرماید « هرکس برادر مومن خود را پنهانی موعظه کند او را آراسته است و اگر در حضور دیگران اندرز دهد از شخصیت او کاسته و او را تحقیر نموده است» تحف العقول ص ۴۸۹.
وی ادامه داد: هم چنین حضرت می فرماید « عبادت حقیقی به زیادی نماز و روزه نیست همانا عبادت حقیقی تفکر بسیار در امر خداوند است.»
رضایی دهقان با تاکید بر مسأله امامت در دین اسلام تصریح کرد: در دین اسلام و در میان مسائل مختلف اسلامی بحث امامت از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است در قرآن کریم در آیاتی به این مسأله اشاره شده است، مرحوم علامه حلی در مقدمه کتاب منهاج الکرامه از امامت به عنوان اشرف مسائل اسلامی یاد کرده است.
وی با اشاره به ادامه پیدا کردن مسأله امامت بعد ازامام حسن عسکری(ع) گفت: یک شب بعد از شهادت امام حسن عسکری (ع) شب رسیدن به امامت حضرت مهدی(عج) است که مورد رضایت خدا و خشنودی اهل بیت است، این امام بزرگوار در سن ۵ سالگی بعد از شهادت پدر در سال ۲۶۰ به منصب امامت رسیدند و از آن زمان تاکنون و بعد از این تا هر زمان که خدا بخواهد عهده دار امامت هستند.
رضایی دهقان گفت: معتمد خلیفه عباسی درصدد بود نسل خاندان عصمت و طهارت را ازبین ببرد به همین علت جاسوس های زیادی به شکل های مختلف گذارده بود تا از وضعیت زندگی و خانوادگی امام حسن عسکری(ع) مطلع شوند و لذا وضع حمل نرجس خاتون بر همگان مخفی ماند و ولادت حضرت مهدی(عج) مخفیانه و محرمانه اتفاق افتاد و بلافاصله از دیدگاه عموم مخفی گشت.
