برای دستیابی به علل و عوامل این گرایش نظرهای گوناگونی ارائه‌شده است؛ با وجوداینکه در سال‌های اخیر پیشرفت‌های محسوسی درزمینه تحصیلات و مشارکت‌های اجتماعی زنان در کشور ما حاصل‌شده، ولی همچنان این سؤال پابرجاست چرا زنان نتوانسته‌اند سهم شایسته‌ای از پست‌های مدیریتی را به خود اختصاص دهند؟
مدیریت زنان در سازمان‌های سایر کشورها دستاوردهای شایان توجهی داشته است، ولی تمایل عمومی در بیشتر سازمان‌های دولتی کشور ما به برگزیدن مدیران مرد معطوف است. به نظر می‌رسد در این میان عامل جنسیت بیش از شایستگی و توانمندی موردتوجه است.
زهرا سلیمی اخگر به‌عنوان نماینده استان همدان در شورای عالی استان‌ها در گفتگوی اختصاصی با تابناک همدان درزمینه ناچیز بودن سهم زنان در پست‌های مدیریتی گفت: موضوع زنان امری اجتماعی است و معتقدم این مسئله مربوط به تصمیم‌گیری بسیاری از دستگاه‌ها و نهادهای ذی‌ربط است و نگرش مدیران مرد نسبت به زنان و مهارت مدیریتی زنان همیشه جای سؤال بوده و نتایج تحقیق پژوهشگران نشان می‌دهد که فرهنگ‌سازمانی باعث عدم حضور زنان در پست‌های مدیریتی دولت شده است.
وی معتقد است، حضور زنان در نهادهایی مانند شوراهای شهر و روستا نشان از جایگاه ویژه زنان در کشورمان را دارد امروزه حضور زنان در صحنه‌های مختلف اجتماعی و جایگاه‌های علمی و تخصصی نشان می‌دهد که هیچ مانعی برای رشد و ارتقای بانوان وجود ندارد. خوشبختانه اختصاص درصد قابل‌توجهی از کرسی‌های شوراها از سوی زنان باعث افزایش روحیه مشارکت بانوان کشور شده است.
عضو شورای شهر لالجین افزود: در شوراهای اسلامی شهر و روستا در دوره اول یک هزار و ۳۷۵ نفر خانم عضو شورا بودند و در دوره چهارم ۶ هزار و ۹۸ خانم عضو شورا هستند یعنی خانم‌ها توانستند در محیط‌های کوچک‌تر که قدرت رقابت بیشتری دارند با افراد هم‌تراز خودشان توانسته‌اند با ارائه شایستگی و توانائی‌های خودشان به موفقیت‌هایی دست پیدا کنند.
عضو شورای عالی استان‌ها حضور زنان در شوراهای اسلامی شهر و روستا را به‌عنوان عرصه مهم در تصمیم‌گیری عمومی و پدیده‌ای قابل‌توجه دانست که با نگاه واقع‌گرایانه و اجتناب از شعارزدگی در سطح کلی مبرهن است که در ایران قوانین بالادستی و سیاست گزاری ها کمترین حمایت را از حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی چه در سطوح کلان و چه در سطوح خردتر دارند.
سلیمی اخگر با اشاره به اینکه حضور زنان در شوراها در تحقق امور مدیریتی کافی نیست، افزود: در این شرایط حضور داوطلبانه زنان همواره با اعمال حمایت‌های سلیقه‌ای از سوی مسئولین امر همراه شده و در مواردی مانند زنان دهیار و یا عضو شورا موجب شکنندگی هر چه بیشتر موقعیت این مدیران نوپا می‌شود هرچند حضور زنان در امور شورایی در تحقق امور مدیریتی کفایت نمی‌کند چراکه زنان واجد شرایط باید مورد آموزش‌های پیش از خدمت و حین خدمت قرار بگیرند که البته این دوره‌ها برگزار می‌شوند اما گاهاً بسیار سطحی و شتاب‌زده هستند
وی بابیان اینکه سرمایه عظیم زنان تهدیدها را به فرصت تبدیل می‌کند، خاطر نشان ساخت: زمان توجه به ثروت‌های زیرزمینی به سرآمده و تمام توجهات به ثروت‌های روی زمین که همان سرمایه انسانی است جلب شده و این همان نیروی انسانی مبتکر و کارآمد می‌باشد و ما با اتکا به نیمی از این سرمایه و ظرفیت که همان زنان هستند و با همکاری صمیمانه میان دولت و ملت برنامه‌های خود را پیش خواهیم برد.
سلیمی اخگر در پایان با اشاره به افزایش روزافزون حضور زنان در پست‌های اجرایی و عرصه‌های تصمیم‌گیری محلی در دنیا در اشکال گوناگون حکومت محلی و خاصه در ایران در شکل شوراهای شهر و روستا را نشان از ایجاد در تغییر وضع موجود دانست و پیش‌بینی کرد در صورت وجود پشتوانه قانونی کافی امکان غلبه بر موانع فرهنگی وجود داشته و استمرار این راه میسر خواهد بود و باید نگرش مدیران مرد نسبت به توانایی‌هایی مدیریتی زنان تغییر پیدا کند.
