علی مردان طالبی با بیان اینکه مخاطرات، طبیعی، انساز ساز و یا ترکیبی هستند، افزود: مخاطرات طبیعی به شکل ناگهانی و یا تدریجی رخ می دهند که خشکسالی را می توان به عنوان یک مخاطره طبیعی تدریجی نام برد.
اما استان همدان از تالاب های مصنوعی مانند آبشینه و تالاب شيرين سو بهره مند است که تالاب آبشینه به مساحت ۸۵ هکتار در ۱۵ کیلومتری شهر همدان قرار دارد و از سال ۱۳۹۰ به مدت ۵ سال به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام شد.
چنگر، پلیکان، درنا، کشین بزرگ و کوچک، فلامینگو، چوب پا، نوک خنجری، اگرت بزرگ، حواصیل‌های خاکستری و ارغوانی، سنقر تالابی، گلاریول و پرستو دریایی نوک کاکایی از پیش قراولان پرندگانی هستند که در فصل بهار به این تالاب مهاجرت می‌کنند.
این پرندگان که از کشورهای آفریقایی به استان همدان وارد می‌شوند و تا اواخر مهر در تالاب آبشینه زمستان گذرانی می‌کنند چراکه مراقبت ویژه زیست محیطی و آبزی بودن این پرندگان، تالاب آبشینه را به بهترین زیستگاه برای برخی پرندگان و جانداران تبدیل کرده است.
تالاب شیرین سو نیز تالابی دائمی و مصنوعی است که يكی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان كبودرآهنگ محسوب می شود و در ۹۵ كيلومتری شهر همدان واقع شده و مساحت تخمين زده شده برای اين تالاب، ۴۳ هكتار است.
تالاب شيرين سو به دليل تنوع گونه‌های گياهی و جانوری، توجه علاقمندان به محيط زيست را به خود جلب كرده و در تالاب شيرين سو ۵۴ گونه پرنده وجود دارند که جزو پرندگان كم نظير كشور هستند.
چنگر، كشيم بزرگ، خوتكا، لک لک سفيد، آووست، چوب پا، حواصيل خاكستری، حواصيل ارغوانی، اگرت بزرگ، كشيم كوچک، سر سبز، اردک نوک سبز، كاكايی سر سياه، سليم طوقی، تليله كوچک، گاو چرانک و حواصيل شب از جمله پرندگان اين تالاب به شمار می‌آيند.
با این تفاسیر آنچه مسلم است اینکه دوستداران طبیعت خبر خشک شدن تالاب‌ها و از بین رفتن گونه‌های جانوری و به‌هم خوردن اکولوژی منطقه را نشأت گرفته از دست‌اندازی انسان در طبیعت می‌دانند بنابراین نباید با اجرای طرح‌های سدسازی، حفر چاه‌های غیرمجاز و بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آبی زیرزمینی سبب کاهش شدید سطح آب تالاب‌ها و در نهایت خشکی آنها شد.
