به گزارش تابناک همدان، روزنامه آرمان ملی در مطلبی با عنوان« ایا دولت به فکر مردم است؟» به قلم صادق زیباکلام، اینگونه آورده است:
رئیس‌جمهور، رئیس مجلس و برخی مقامات دیگر همواره قول ایجاد اصلاحاتی در برابر خواسته‌های معترضان را می‌دهند. آنان مدام اعلام می‌کنند که در انتظار ایجاد آرامش در کشور هستند تا اصلاحاتی را که به احتمال زیاد بخشی از خواسته‌های ملت را پاسخ می‌دهد، آغاز کنند. البته ممکن است اصلاحاتی را هم در نظر داشته باشند اما چون عملا در طول ماه‌های گذشته اتفاقی به وجود نیامده این اعتماد نسبت به وعده در ارتباط با اصلاحات تا کنون با اقبال مواجه نشده‌است. وضعیت جامعه را در نظر بگیرید. در برابر این وضعیت سوالاتی به وجود می‌آید. از جمله اینکه شرایط فعلی که به وجود آمده و هر بار شاهد تحرکاتی در دانشگاه‌ها یا شهرها هستیم به چه علت است و در برابر اعتراض‌هایی که شنیده می‌شود چه کسی باید پاسخگو باشد. به عبارت بهتر در برابر شرایط موجود «چه باید کرد؟» مگر نه اینکه این کشور دارای مدیر، مسئول و یا بهتر بگوییم یک رئیس‌جمهور است. رئیس‌جمهور سیزدهم برای تصدی این سمت حداقل از بخشی از مردم رأی گرفته است، چه برنامه‌ای برای بهبود شرایط کشور دارد؟ بالاخره باید پذیرفت که بخشی از جامعه مطالباتی دارد. رئیس‌جمهور برای پاسخ گفتن به این بخش از مطالبات جامعه چه طرحی دارد؟ البته اعلام می‌شود که برنامه‌ای هست و اصلاحات به معنای عقب نشینی نیست! اما عملا هیچ خبری در این زمینه را مشاهده نمی‌کنیم. اگر امروز به عنوان یک فرد مستقل در برابر این وعده‌ها به مطبوعات رجوع کنیم، متوجه خواهیم شد که دولت محترم سیزدهم هیچ‌گونه رویکردی، هیچ دستورالعملی در برابر وضعیت کنونی ندارند. گویا این بحران در زمانی که دولت فعلی مسئولیت دارد، به وجود نیامده است و گویا همه چیز خوب است. دولت سیزدهم هیچ سخنی، رویکردی، هیچ دستورالعملی نداشته است. البته نمی‌توان همه توقعات را هم از شخص آقای رئیسی داشت. مجلس شورای اسلامی نیزکه قاعدتا می‌باید از قوه مجریه حساب کتاب بکشد که چرا به گونه‌ای رفتار کرده است که مردم معترض شده‌اند، هیچگاه در طول دو ماه گذشته اکثریت نمایندگان نطقی پیش از دستور، قبل از دستور و در هیچ وضعیت دیگری از دولت سیزدهم سوال نکرده‌اند که چه شده که مردم معترض شده‌اند؟ از هیچ کدام از وزرای محترم پرسیده نمی‌شود که چرا با عملکرد خود باعث ایجاد نارضایتی در جامعه شده‌اید که مردم مجبور شده‌اند اعتراض کنند و حداقل به‌خاطر اینکه بخشی از معترضان احساس کنند که نمایندگان مجلس به فکر آنها هستند، سوالی در ارتباط با وعده‌هایی که رئیس‌جمهور به مردم داده، از او پرسیده شود. البته نباید از اعضای مجلس شورای اسلامی توقع داشت که چرا حتی یک سوال از رئیس‌جمهور در ارتباط با شرایط کشور یا وعده‌هایی که رئیس‌جمهور به مردم داده، نپرسیده‌اید. زیرا اعضای این مجلس عملا با آرای قابل توجه مردم بر کرسی‌های مجلس تکیه نزده‌اند که حداقل برای جلب نظر مردم در این ارتباط از وزرا سوالی بپرسند. نمایندگان محترم مجلس نمی‌پرسند که دولت سیزدهم! دستورالعمل شما، نقشه راه شما در قبال این بحران چیست؟ سخنگوی دولت بجز همان شعارهای تکراری و گفتن اینکه اگر می‌خواستیم می‌توانستیم همان روز اول به این شرایط خاتمه دهیم؛ هیچ کلام دلگرم کننده دیگری به زبان نیاورده و جالب است که سخنگوی محترم دولت تاکید دارد که به دانشگاه‌ها هم برود و هیچ‌کس نیست از او بپرسد که در برابر دانشجویان چه حرفی برای گفتن داری تا آنان را آرام کنی و شرایط بهبود یابد؟ از مجلس فعلی که انتظاری نمی‌رود اگر از دولت و مجلس قرار نیست انتظار داشته باشیم چه کسی و یا چه رکنی قرار است برای بهبود شرایط کاری کند؟
